Struinpad Verheven Peel

Kort samengevat bestaat het Verheven Peel struinpadproject uit:

1. Een recreatietak

Het aanleggen van een bewegwijzerd pad (met picknickplaatsen, een vogelkijkhut en voorlichtingspanelen) over bestaande paden op de Marisberg, Belgenhoek en het Molentje, aangevuld met een struinpad over te verwerven of reeds in bezit zijnde weilanden, bossen en akkers (van stichting VEEN, stichting SBNL, gemeente Peel en Maas, Waterschap Peel- en Maasvallei  en Staatsbosbeheer).

2. Een educatieve tak

Daarbij wordt d.m.v. voorlichtingspanelen, QR-codes en grondwatermeters uitleg gegeven over het bijzondere landschap van de Marisberg zowel qua historie (verveningsgeschiedenis, vliegtuigmonument, Romeinse Wegh van Meijl op Seven), flora en fauna (o.a. hoogveenmoeras de Scherliet, vogelkijkhut in het Molentje) als geologie (inzijgings- en kwelsystemen die de basis vormden voor het ontstaan van het hoogveengebied de Peel). Daarbij wordt ook expliciet aandacht besteed aan het feit dat uitbreidend moeras de beste manier is om CO2 vast te leggen.

De educatieve tak zal nog op allerlei manieren worden uitgebreid, bijv. door het uitbrengen van een educatief/recreatieve folder en met name ook door (via het IVN en het IKL) de (basis- en middelbare) scholen uit de regio erbij te betrekken. Hierbij zal expliciet aandacht besteed worden aan het beleven van het landschap door het aanleggen van boomstambruggetjes, ‘moeraspaden’, palen die de hoogte van het vroegere veen aangeven en met name het struinen dwars over de percelen heen.

3. Een natuurbeschermingstak

Op een natuurlijk verantwoorde wijze inrichten van een aantal (struin) percelen van de stichting VEEN door:

• + 7 ha bossen op de hogere delen om te vormen tot halfopen savannelandschap (eventueel met jaarrondbegrazing) waarin de inzijging maximaal is.
• + 10 ha weiland op de lagere delen om te vormen tot vochtige, bloemrijke schraalgraslanden met gradiëntrijke randstruwelen, plas-drasstukken of. bloemrijke akkerranden (d.m.v. terugplaatsen van de rasters). Op deze weilanden wordt de waterstand verhoogd om zodoende een bijdrage te leveren aan het realiseren van een stabiele, hoge grondwaterstand in de hoogveenrestanten van de Peel zodat daar de hoogveenregeneratie bevorderd wordt.

Bovengenoemd beheer noemen wij het 3 x V-beheer (vernatting, verschraling, verruiging).

De stichting VEEN bezit al een belangrijk deel van deze percelen of is van plan deze in de (nabije) toekomst te verwerven. Wij zijn, evenals Staatsbosbeheer en stichting SBNL,  bereid onze percelen in het project in te brengen.

4. Samenwerking

Voor de realisatie van het struinpad wil VEEN in eerste instantie samenwerking zoeken met Staatsbosbeheer, de gemeente Peel en Maas, het waterschap Peel en Maasvallei en het Routebureau Noord- en Midden-Limburg. Verdere samenwerking: o.a. IVN, IKL, SBNL, heemkundeverenigingen Meijel en Panningen, recreatie- en horecaondernemers, scholen, dorpsraad Grashoek en Meijel enz.

Op het routebord komt de volgende (populaire) tekst:

Dit pad verbindt het hoogste deel van het landschap, de Marisberg (36,4.m) met het laagste deel, het Molentje (31,8m). Op het bosrijke droge stuifzandgebied van de Marisberg zakt water de grond in (inzijging) en komt in het natte veenweidegebied van het Molentje met zijn bloemrijke schraalgraslanden weer naar boven (kwel). Daartussen in ligt het hoogveenrestant de Scherliet, waar plaatselijk nog levend veenmos aanwezig is. Dit inzijgings-kwelsysteem, dat zichtbaar gemaakt wordt door twee grondwatermeters,  illustreert in het klein hoe ook het uitgestrekte veenmoeras van de Peel ontstaan is.  Dit moeras is de verblijfplaats van veel water- en moerasvogels, die vanuit een vogelkijkhut waar te nemen zijn. De omringende veenweilanden zijn het domein van weidevogels als wulp, kievit en grutto.

Ook de historie is tastbaar aanwezig,  bv. in de vorm van twee oude vereveningskanalen (met veel vraatsporen van bevers), een vliegtuigmonument uit de tweede WO en basalten zuilen die de beruchte 'Wegh van Meijl op Seven' markeren, waarover een Romeinse centurio gevlucht zou zijn en om het leven gebracht; zijn gouden helm is in 1920 bij het turfsteken in het veen gevonden.

Maar het meest bijzonder is toch dat je bij een deel van het pad dwars door de weilanden, bossen en moerasgronden mag struinen van Staatsbosbeheer en stichting VEEN.  Je voelt je daar letterlijk in 'the middle of nowhere', één met de natuur ......